Mars’ta Yaşam

Masalcı: Halit Mustafa MÜCAHİTOĞLU, Van, 8 yaş.

Merhaba, ben Halit Mustafa.
Mars’a ilk defa gideceğim.
Roketim hazır geri sayım başlıyor
3, 2,1 ve fırlat!
Roketimin motorları büyük bir gürültüyle ateşlendi ve bir ok gibi hızla atmosferimizi geçtim.
Yaklaşık 20 dakika sonra artık uzaydaydım.

Uzay da uzay çöplerini gördüm bir uzay çöpü benim gemime çarptı. Gemim hasar aldı ve mecburen Ay’a iniş yapıp gemimi orada tamir ettim.

Ardından da yola devam ettim. Bu defa da bir asteroit gördüm, ama bu Plüton kadardı. Neyse ki yerinde duruyordu. Onu da atlattım.

Venüs’ü gördüm. Dünya’dan bakınca yıldıza benziyordu. Venüs’ten uzaklaşınca Mars’a ulaştım.

Mars’ta bir kratere düştüm ama kraterden kolayca çıktım. Daha sonra bir uzay üssü kurmaya başladım. Sessizlikte çalışmaktan sıkılıp, bilim insanları gibi Mars’ta su aradım. Ama ne yazık ki su bulamadım.

Önce bir uğultu geldi, daha sonra da uğultu gittikçe artmaya başladı. Bir uzaylı ordusu geliyordu. Demek ki uzaylılar beni düşman sandılar. Ama ben onlara misafirperver davrandım böylece onlarla arkadaş oldum.

Onlar bana “bizim köyümüzde yerlerde büyük çukurlar oluşuyor. Acaba bize yardım edebilir misin?” dediler.

Ben ilk önce bu sorunun ne olduğunu anlamaya çalıştım ve sonunda sorunu buldum.

Mars’ta deprem oluyormuş. Onlara depremin daha az olduğu yerlere evlerini taşımalarını söyledim. Onlar evlerini taşıdılar. Sonra onlara anlattığım şekilde eşyalarını da duvara sabitlediler.

İşlerini bitirdiklerinde tekrar yanıma geldiler ve bu kez benim uzay üssümü kurmama yardım ettiler. Yaklaşık on sonra onlarla vedalaşarak Mars’tan ayrıldım.

Dünyamı özlemiştim. Geri döndüğümde Mars’ta yaşadıklarımı bir bir dünyaya anlatarak örnek olması adına insanlarla paylaştım.

Mars Masalları Serisi’ne Dön