Mars’ın Yalnızlığı

Masalcı: Mehmet Kayra AVCI, Osmaniye, 10 yaş.

Evrende tek başına dolaşan bir gezegen vardı. Adı Mars idi. Mars tek başına yaşıyor, tek başına yemek yiyor, tek başına oyun oynuyordu. Kendini çok yalnız hissediyordu ve bu yüzden yaptığı hiçbir şeyden zevk almıyordu.

Günlerden bir gün, yine Mars evrende tek başına dolaşırken aniden bir şey fark etti.  Bir de ne görsün? Bunlar göktaşlarıydı ve hızlıca kendisine geliyordu. Korkuyla sağa sola kaçışırken göktaşlarından biri Mars’a çarptı. Ne olduğunu anlayamadan o an bayıldı. Daha sonra “Uyan uyan kendine gel” diye seslerle kendine geldi. Biraz şaşkın, biraz korkuyla sesi titreyerek;

“Ben neredeyim?” diye sordu.

Sonra Güneş şöyle dedi;

“Sen şu an Güneş Sistemi’ndesin.”

Mars “Güneş sistemi de nedir ki?”

“Güneş sistemi sekiz gezegeni ve milyarlarca küçük gök cisimlerinden oluşan yer. Neyse, sen şaşkınlığını attıysan tanışalım. Benim adım Güneş, ben burada gördüğün gezegenlerin ısı ve ışık kaynağıyım. Sırayla diğer gezegenlerle de tanışalım.”

Merkür;

“Merhaba. Benim adım Merkür. Güneş’e en yakın gezegenim. Atmosfer ve uydum yoktur.”

Venüs;

“Merhaba. Benim adım Venüs. Güneş’e en yakın ikinci gezegenim. Diğer bir adım da Çoban Yıldızı.”

Dünya;

“Merhaba. Benim adımda Dünya. Güneş sisteminin üçüncü ve canlıların yaşadığı tek gezegenim.”

Jüpiter;

“Merhaba. Ben Jüpiter. Güneş sisteminin beşinci gezegeniyim ve en büyükleri benim. Kendi eksenimde de en hızlı dönen gezegenim ve irili ufaklı en az 67 doğal uydum var. Büyüklüğümden dolayı bana ara sıra Büyük Ağabey de derler”

Satürn;

“Merhaba. Ben Satürn. Güneş sisteminde altıncı gezegeniyim sekiz halkam var.”

Uranüs;

“Merhaba. Benim adım Uranüs. Ben yedinci gezegenim. Satürn gibi benimde on üç tane halkam var. Güneş sisteminde en soğuk gezegeni sayılırım.”

Neptün;

“Merhaba. Ben de son gezegen Neptün. Güneş’e en uzak gezegenim ve ben de en soğuk ikinci gezegenim.”

Mars;

“Herkesle tanıştığıma memnun oldum. Benim adım da Mars. Yüzeyimdeki yaygın demir oksitten dolayı kızılımsı bir görünüme sahip olduğum için Kızıl Gezegen de derler”.

Güneş;

“Mars, sen de bizimle birlikte burada yaşar mısın?”

Güneş tam sözünü bitirmişti ki; tam o sırada bütün gezegenler hep bir ağızdan “Evet, evet bizimle burda kalll” diye bağırdılar.

Mars heyecanlı bir ses tonuyla “Tabi ki kalırım, zaten çok yalnızdım. Hiç arkadaşım yoktu, ama şimdi yedi tane arkadaşım oldu” dedi.

Tüm gezegenler buna çok sevindi.

Dünya hemen ileri atıldı;

“Benim yanım boş, buraya gel.”

Hep birlikte Mars’a “aramıza hoş geldin” dediler. Böylelikle Mars,  Güneş sisteminde dördüncü sıraya geçerek yeri aldı. Mars artık yalnız yemek yemeyecek, yalnız oyun da oynamayacaktı. Mars için kötü günler geride kalmıştı. Artık Mars’ı çok güzel günler bekliyordu.

Mars Masalları Serisi’ne Dön